797. BEKEERDE PAULUS

Groot nieuws vandaag, 25 januari: Paulus is van zijn paard gedonderd. Of beter gezegd: gebliksemd. In feite is dat niet moeilijk, die helmen, harnassen en lansen van de dertiger jaren zijn echte bliksemafleiders. Paulus, totaal van de hand Gods geslagen, zal zijn weg naar Damaskus moeten verder zetten op een oldtimer reserveknol.

We kennen allemaal Gods woorden: “Savle, Savle, qvid me perseqris”. Na inschakeling van onze Antwerpse vertaaldienst geeft dat: ”Saulus, Saulus, me wa zedde gij bezig joeng? Waarom vervolgt gij mij? Zoude niet beter Judas gaan vervangen?” Tot zo ver de fantasie van vele kunstenaars die dit tafereel graag afbeelden op een vrij spectaculaire wijze.

Feit is dat Saulus naar Damascus trekt om daar de Christenvervolging te leiden. Op de een of andere wijze krijgt hij voor zijn aankomst een verschijning van de verrezen Christus en wordt hij een tijdje blind. Paulus ziet dit als een openbaring, laat zich dopen en gebruikt vanaf nu nog enkel zijn Latijnse naam Paulus, wat betekent: Klein van gestalte, nederig. Vanaf nu wordt hij zelf als de apostel van de heidenen vervolgd. Met wat hulp ontvlucht hij Damascus en zal het christendom verspreiden in Macedonië en Griekenland. Uiteindelijk wordt hij in Rome onthoofd op last van Keizer Nero.

In de kunst zien we hem steeds met zwaard (onthoofding) en een boek (brieven). Soms zien we hem in een mand hangen die men naar beneden laat bij zijn ontsnapping uit Damascus.

Hij is de patroonheilige van de tentenmakers (hij maakte mohair voor tenten), touwslagers, mandenmakers, theologen en Katholieke pers. Het is vandaag, juist in de helft van de winter, dat we zijn bekering gedenken, terwijl we 29 juni noteren voor zijn feestdag.

Foto: Detail uit het prachtige ‘Fugger glasraam’ (1537), door Robert van Olm. We vinden de onfortuinlijke tuimeling in de lichtbeuk (middenschip) van onze kathedraal.